بررسی رابطه بین سازوکار حاکمیت شرکتی و کاهش تأخیر در ارائه گزارش حسابرسی

گزارشگری مالی با تاخیر و دیرهنگام، در تصمیم‌‌‌گیری‌‌‌های اقتصادی و مالی ارزش قابل توجهی ندارد. سرمایه‌‌‌گذاران در هنگام تصمیم‌‌‌گیری‌‌‌های مالی، به اطلاعات جدیدتر، اتکای بیشتری می‌‌‌کنند. در حال حاضر، به‌‌‌موقع ‌‌‌بودن اطلاعات حسابداری به مسئله‌‌‌ای مهم در نتیجه‌‌‌ تغییرات فوق‌‌‌العاده در فن‌‌‌آوری و شیوه‌‌‌های کسب و کار در سراسر جهان، از جمله شیوه‌‌‌های حاکمیت شرکتی تبدیل شده است. در این مقاله، رابطه بین چهار معیار سازوکارهای حاکمیت شرکتی شامل اندازه هیئت‌‌‌مدیره، استقلال هیئت‌‌‌مدیره، دوگانگی نقش مدیرعامل و تمرکز مالکیت  بر کاهش تأخیر در ارائه گزارش حسابرسی شرکت‌‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی می‌‌‌شود. نمونه پژوهش شامل 512 سال- شرکت بورسی در بازه زمانی 1391 ـ 1384 و روش مورد استفاده برای آزمون فرضیه‌‌‌ها رگرسیون داده‌‌‌های ترکیبی است. نتایج پژوهش بیانگر این است که بین دوگانگی نقش مدیرعامل و تمرکز مالکیت با تأخیر در ارائه گزارش حسابرسی رابطه منفی و معنادار آماری وجود دارد. به این معنی که، تفکیک نقش رئیس هیئت‌‌‌مدیره و مدیرعامل باعث بهبود کیفیت گزارشگری مالی و کاهش تأخیر در ارائه گزارش حسابرسی می‌‌‌شود و شرکت‌‌‌های دارای تمرکز مالکیت بیشتر، گزارش حسابرسی خود را با تأخیر کم‌‌‌تری ارائه می‌‌‌کنند. نتایج پژوهش، هم‌‌‌چنین، نشان می‌‌‌دهد که بین اندازه هیئت‌‌‌مدیره و استقلال هیئت‌‌‌مدیره با تأخیر در ارائه گزارش حسابرسی، رابطه معنادار آماری وجود ندارد.